Tinka - jamnicza dziewczynka, ma już swój Dom - taki na zawsze!!!

Witamy się po dwóch tygodniach wspólnego życia z małą Tinką...
Mała jest naprawdę uroczą Przytulanką i bardzo kocha człowieka:)
Jeżeli natomiast chodzi o kontakt z dziećmi, to muszę napisać, że wygląda to... co najmniej dziwnie...
Pierwsza reakcja na dziecko to ostre warczenie, po upomnieniu Tina wyraźnie i zdecydowanie unikała kontaktu. Nie było to trudne, gdyż styczność z dzieckiem miała w sumie kilka godzin, nie umiem natomiast jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie co by było gdyby... Tina miała zamieszkać z dzieckiem na stałe...
Poza tym nie możemy, nie udaje nam się u Tinki wyegzekwować zamiłowania do kopania w ogrodzie...
oj tu dziewczyna czuje się niemal jak w raju;)
Zdecydowanie też nie mogą być w zasięgu Tinusi żadne kapcie ani buty!!!
Ale Mała jest naprawdę rozkoszna i nawet jak coś zbroi, tak cudnie patrzy w oczy i tak pięknie potrafi się wtulić w człowieka, że serce mięknie w tempie natychmiastowym...
Taka to jest Tinusia - kochaniusia i (nie)grzeczniusia ... hehehe...

Właściwie u Tinki niewiele się zmieniło...
Nadal "architektura ogrodu" to jedno z jej najbardziej ulubionych zajęć
W domu muszą być pochowane wszystkie buty, kapcie i klapki, a także kabelki... ale to pewnie z czasem da się opanować.
Poza tym w piątek byłyśmy u lekarza, żeby obejrzał Tinkę, gdyż zaobserwowałam kilka niepokojących rzeczy.
Okazało się jednak, że na teraz Tinusia musi brać preparat wzmacniający Jej stan sierści, gdyż baaardzo gubi włosięta...
Ma kilka "przerzedzeń", jednak po preparacie z cynkiem i kwasami Omega wszystko powinno się unormować.
W Tinusi, jak to w dzieciaku energia aż kipi...
Po tym, jak już dziewczyna zaakceptowała, że nie jet Jedynaczką i ma "jamnicze rodzeństwo" potrafi zaczepiać i rozbawić wszystkich, nawet Korunię - "Nestorkę Rodu jamniczego"...
Na szczęście ma Tinka gdzie na kim wyładowywać swoje zasoby energii... hihihi...
Szaleje w ogrodzie, biega niemal z "prędkością światła", domu pilnuje jak twierdzy - oj, jak się tylko ktoś pojawia za ogrodzeniem zostaje mocno oszczekany, a jak jest to np spacerowicz z psem - no, wtedy Mała najchętniej "zjadłaby intruza"

Tina opala się na ogrodzie


Chwila wytchnienia na tarasie


Pochłanianie smaczka (oczywiście na dywanie


Leniuchowanie po ciężkim dniu na sofie

Super mała naprawdę piękna

Tinusia przyjechała do nas 5 m-cy temu, 25 maja mając niespełna 7 m-cy...
Tamci ludzie Jej nie chcieli... i zapewne nie za bardzo kochali...
Wystarczy powiedzieć, że jak Mała była już w domu i jak się schyliłam, żeby Ją pogłaskać... rozpłaszczyła się na podłodze i czołgając się zrobiła... sioo... ...
Biedne Maleństwo - dzieci i starszych mężczyzn boi się panicznie do dziś ...
Kilka nieprzewidzianych zdarzeń i zbiegów okoliczności spowodowało, że czas DT Tinusi u nas się wydłużył niemal do miesiąca, a po tym czasie myśl o rozstaniu była dla nas już zbyt ciężka i trudna do podjęcia, więc zapadła decyzja; skoro Nerunio ma braciszka Maxiulka, to Korunia będzie miała siostrzyczkę Tinulkę...
I tym to sposobem nasza Rodzina powiększyła się o kolejną Osóbkę Jamniczą
Tineczka jest pierwszym Jamnikiem w naszym domu, ze znaną nam datą urodzin - a urodziła się Tinusia 26 października 2012r.
- więc dzisiaj nasz Ukochany Titinek obchodzi swoje pierwsze urodzinki


Tinulku nasza Ukochana -
życzymy Ci żebyś żyła nam 1000 lat Kochana!!!
Otwieraj się dalej na życie Słoneczko nasze...

Bądź naszym Aniołkiem i ciesz nas swoją Osóbką na długie, długie lata!!!
Wszystkiego Najlepszego Maleńka!!!!

A oto nasza Tineczka dzisiaj - w dniu swoich 1-ych urodzinek